Resekcja wierzchołka korzenia

Czym jest resekcja wierzchołka korzenia

Resekcja wierzchołka korzenia jest to zabieg polegający na odcięciu wierzchołka korzenia zęba i jednoczesnym oczyszczeniu otaczającej go kości z wszelkich zmian chorobowych i stanów zapalnych. Wykonuje się go w przypadku gdy nie ma możliwości ponownego leczenia kanałowego lub zmiany okołowierzchołkowe nie poddają się takiemu leczeniu.

Objawem, świadczącym o rozwoju stanu zapalnego tkanek otaczających korzeń zęba, jest przede wszystkim ból nasilający się przy nagryzaniu. Ból ten trwa nieustannie i bardzo często towarzyszy mu obrzęk policzka, obecność uwypukleń na dziąśle oraz stan podgorączkowy. W zależności od rodzaju zapalenia tkanek ból może mieć charakter ćmiący lub pulsujący.  Zapalenie tkanek okołowierzchołkowych jest reakcją organizmu na bakterie obecne w kanale korzeniowym. W miejscu kości w okolicy wierzchołka korzenia, pojawia się tkanka zapalna.

Przebieg leczenia

Przebieg leczenia

RESEKCJA WIERZCHOŁKA KORZENIA

Zabieg wykonuje się w znieczuleniu miejscowym. Resekcja polega na usunięciu fragmentu korzenia, który zawiera nieoczyszczoną i niewypełnioną część kanału. W czasie zabiegu chirurg otwiera tkanki miękkie w okolicy korzenia aby odsłonić kość i usunąć zakażoną lub zapalnie zmienioną tkankę, łącznie z wierzchołkiem korzenia. Aby uszczelnić koniec kanału, wypełnia się go specjalnym cementem (MTA). Po zabiegu, często pozostaje znaczny ubytek kości, który należy uzupełnić biomateriałem kościozastępczym i pokryć specjalną membraną.

1. odwarstwienie Dziąsła i wykonanie otworu w kości        2. usunięcie zainfekowanej tkanki

                 3. odcięcie wierzchołka korzenia                4. wsteczne wypełnienie kanału korzeniowego

5. odbudowa kości biomateriałem                          6. założenie membrany zabezpieczającej

Po zabiegu resekcji, jak po każdym zabiegu chirurgicznym, mogą wystąpić niewielkie dolegliwości bólowe oraz obrzęk. Objawy te ustępują zazwyczaj w ciągu paru dni. W przypadku przedłużającego się lub nasilającego bólu, obrzęku, krwawienia lub gorączki należy skontaktować się z lekarzem.

Zalecenia pozabiegowe

• Po zabiegu zaleca się zimne okłady zewnętrznych okolic policzka.
• Spożywać tylko zimne lub chłodne pokarmy.
• Regularnie przyjmować leki zalecone przez lekarza.
• Szczotkować delikatnie zęby, z wyjątkiem pola operacji. Przez pierwszy tydzień oczyszczać okolicę zabiegową tylko palcem z pastą.
• Używać zaleconego płynu antyseptycznego.
• Ważne jest picie dużej ilości płynów. Unikać picia gęstych płynów przez słomkę, ponieważ może to nasilić krwawienie.
• Unikać nadmiernego wysiłku fizycznego przez 12 godzin po operacji.
• Informować lekarza o wszystkich niepokojących objawach.

Wskazania i przeciwwskazania

Wskazania do zabiegu:

•  przewlekłe zapalenia tkanek okołowierzchołkowych (ziarniniaki, torbiele korzeniowe)
• trudności w leczeniu zachowawczym, endodontycznym (zakrzywiony, zwężony kanał korzeniowy)
• nieprawidłowości patologiczne (zębiniaki)
• błędy lekarza (perforacje ściany kanału, złamanie narzędzia w kanale).

Przeciwwskazania:

• zęby mleczne
• zęby nieprawidłowo ustawione w łuku
• ostry stan zapalny zęba
•  stany zapalne jamy ustnej i gardła
• stany wirusowe (opryszczka wargi)
• kobiety w I trymestrze ciąży
• choroby układowe i narządowe (m.in. cukrzyca, choroby nerek)
• zaawansowana choroba przyzębie (paradontoza)